Thema in het werk van Caroline Luykx is het geënsceneerde stilleven met kunstlicht. Haar foto’s gaan ook over haar eigen omgeving. Met het bestaande licht fotografeert ze het uitzicht vanuit haar raam. Of ze reageert op iets onderweg, tijdens een wandeling of op reis.
Overwegend zijn het zwart-wit foto’s.
Meestal is de mens afwezig. Is de mens aanwezig, dan is deze anoniem.
Ze streeft ernaar zo weinig mogelijk op een foto te zetten omdat het niet om de informatie gaat maar om de sfeer. Die sfeer wil ze ook weergeven door te spelen met (on-)scherpte.