Sjoerd Buisman concentreert op de wetmatigheden die planten vertonen tijdens hun groei, met name op de phyllotaxis (bladstand) die bij veel planten en bomen aanleiding geeft tot prachtige spiraalvormen. Buisman ziet de spiraal als een vorm die de natuur in haar hele structuur lijkt te bevatten. Aan die vorm ligt een streng principe ten grondslag, dat een richting aangeeft waarvan niet afgeweken kan worden. De spiraal vertrekt van haar uitgangspunt en ontwikkelt zich onafgebroken, als een symbool van innovatie, van leven en dood.
Deze spiraalvorm keert in allerlei gedaanten en materialen terug in zijn werk, bijvoorbeeld in de vorm van ouroboros: het symbool van de slang die in zijn eigen staart bijt en zo verwijst naar een nieuw begin en oneindigheid.
uit de Fractale serie