Werken met staal is voor mij als een weerspiegeling in het bijzonder van mijzelf en in het algemeen van het leven. In het vormgeven aan staal, het leven en mij spelen tegenstellingen, overeenkomsten en uitdagingen elk een eigen rol, sluiten elkaar uit, versterken elkaar soms, zijn alle drie uiteindelijk vergankelijk. Robuuste vormen, fragiel lijnenspel, positieve en negatieve vormen, rest vormen, warmte van roestig staal, geur van het snijden en lassen, kleur van het leven tot een sculptuur. Tijdens het werk ga ik niet alleen de strijd met het stugge materiaal aan maar ook met mezelf. Ik dwing me te blijven zoeken naar een vormgeving waarin ik mezelf terug vind, waarin de eigenschappen van het materiaal en die van mij samenvloeien.
‘Is het groener bij jou?’