Arjanne van der Spek

Arjanne van der Spek - De Nieuwe Gang
Arjanne van der Spek, Sculpturen, 2007

“Ik lig op een bank in het park. Het is mooi weer en ik heb mijn ogen dicht, van alle kanten komen geluiden, er wordt gitaar gespeeld, er klinken kinderstemmetjes en de wind laat wat blaadjes ritselen. Maar, is dit eigenlijk wel een bank? Het is een hele dikke houten plank op pootjes, ja het is wel een bank denk ik.
Ik zit in de trein na een dag lesgeven in Arnhem, en heb mijn ogen dicht, ik val een beetje in slaap af en toe en dan wordt ik weer wakker, mijn kaartjes worden geknipt, en ik doezel weer weg.Dan droom ik, ik slaap nu dus echt. Ik droom van een bank met een hoofd eraan vast, het is een archaïsch hoofd, het lijkt niet van deze tijd. Is dit een bank? Het is eigenlijk een persoon met twee heel verschillende delen, een archaïsch deel dus als al gezegd, maar het lijf, de zitting, de poten het zijn hele andere onderdelen.
De leerlingen die ik vandaag heb gesproken, de collega’s die ergens aan het werk zijn, het lijkt wel of eenieder zich in een andere zelfgekozen tijd bevind.
Sommige houden van minimal art, sommige werken op een bepaalde manier figuratief, alle stemmen klinken tegelijk en ze zijn heel verschillend.
Mijn droom heeft er een collage van gemaakt die ik heel precies voor me zie, ik besluit hem ook uit te voeren.
Kunst gaat over persoonlijkheid en de verbinding van het individu met de massa, met de anderen, die tweeledigheid zit er altijd in, ik hoef maar een beetje moe te zijn of ik zie het voor me.”