Een doorgaande klomp spieren, gespannen pezen en huidkenmerken die het midden houden tussen een olifantenlijf en een opengebroken oester. De rijke vormentaal in dit werk zaait verwarring in het streven van de beschouwer om grip te krijgen op het geëxposeerde werk. De soms machineachtige elementen gecombineerd met haast erotisch getinte welvingen laten een voorliefde zien voor de toegepaste materie. Het expressieve van het werk toont een uitroep van ons gedrag wat ons terugvoert naar onze bron. In mijn optiek is ons instinct allesbepalend en overheerst het ons denken.
Al ons handelen is gericht op voortbestaan en voortplanting. Deze gedachte over ons zijn, is terug te vinden in de houding en richting van de beelden welke soms dramatische poses aannemen. Voor een nauwkeurig beschouwer is er veel te beleven.