Laden Evenementen

« Alle Evenementen

  • Dit evenement is voorbij.

Bij Bericht uit kamer 32

11 september 2022 @ 13:00 - 23 oktober 2022 @ 17:00

Bericht uit kamer 32 – Manuel Kurpershoek en Marie Verstegen

11 september t/m 23 oktober 2022

 

Ik

Zodra de pen het papier raakt is er een tekening.

Zodra er een tekening is heeft het papier drie dimensies.

De ene tekening laat zich makkelijker lezen dan de andere.

De pen, soms van riet, soms van staal. Of een kwast, of een penseel, of een stift, kleurpotlood, krijt, noem maar op. Eindeloos en tegelijkertijd simpel. Elke lijn heeft zijn charme en zijn karakter. Inkt, aquarel, verf, stift.

Herkenbaarheid is een hersenzaak. Twee ogen en de tekening kijkt terug. We willen niet verdwalen in ons hoofd. Toch zie ik in wolken en schimmelplekken koppen, voorstellingen, dieren, voorwerpen. Hoe ver ga ik in een tekening met het benaderen van bijvoorbeeld een wolk? Of hoe droomt een lijf?

Grafiek. Het snijden van een hout- of linosnede is zeer rustgevend, het geeft me de tijd tot denken en muziek luisteren. Techniek is een niet noodzakelijk element van mijn werk. Gek voor een tekenende graficus? Een perfect gesneden blok perfect afdrukken is fijn om te doen, het vergt beheersing, het is ambachtelijk werk. De zeer rijke geschiedenis van de hoogdruk bewijst anders, de expressie van de afdruk is deel van het werk. Japans snijwerk werd niet door de kunstenaar gedaan, de gedrukte lijnen zijn dan ook perfect. De expressionisten lieten kerf en structuur van het hout spreken, het kunstwerk spreekt dan door alles wat te zien is, huid, papier, vaagheden en vlekken. Penk viel hout aan, witte figuren in een plank. Prachtig. Mijn vader, mijn eerste leermeester, wist penseel en pen in zijn houtgravuren tot leven te brengen. ‘Begin er nooit aan’ zei hij.

Nu ik zeventig ben en richting dood beweeg speel ik meer dan ooit met de mij gegeven expressiemiddelen. Monotypes, kartondruk over aquarel, tekenstiften over verflagen, oud werk tot stroken gesneden en daarvan weer matten gevochten. En als terugkerend thema de geportretteerde lotgenoten op mini kaartjes tijdens de maandelijkse chemokuren.

Muziek, o menselijk wonder, ik kan niet zonder. Muziek zweept op en troost.

Er is nog zoveel dat gehoord moet worden, en hoe ouder ik wordt, hoe anders ik luister. Ik ga niet veel naar concerten maar geniet van cd en streaming. Klassiek, het woord doet bruin en stoffig aan maar behelst veel nieuws, zowel in uitvoering als in composities. Uitstappen doe ik graag, de muzikale wereld is zo groot! Vind ik muziek terug in mijn werk dan ben ik tevreden.

Inhoudelijk ben ik een amateur. Zo voel ik mij vrij. Ik speel met alles het serieuze spel van een kunstenaar die zich niet laat binden. Mode noch tijdgeest dwingen mij. De reus

 

Stravinsky schreef enige atonale stukken die nooit meer uitgevoerd worden. Wat jammer is. Picasso deed alles.

Stichting Nobilis wil ik noemen. De enorme verzameling prentkunst waar al mijn grafische werk plus de planken tot mijn plezier in is opgenomen ben ik uiterst dankbaar. Fochteloo, een vlekje op de landkaart ligt in Friesland is een vat vol rijkdom. Zonder Pieter Jonker had het kleine museum met de grote collectie prentkunst en stichting Nobilis niet bestaan.

Marie Verstegen. Vriend in nood, collega, aanpakker.

Ik heb over hulp door vrienden niet te klagen. Zij doen wat mij niet lukt, geweldig! Mijn band met Marie strekt zich inmiddels over vele jaren. Het begon met een pers die ik hem verkocht omdat ik zo ziek was dat het moest. Mijn drukkerij bouwde ik weer op met andere persen, Marie hielp. Mijn drukkerij moest ontruimd, Marie hielp. Mijn drukkerij moest weer opgebouwd, Marie hielp. Tonnen ijzer sjouwde hij. Als praktisch man gaf hij raad. In de kunst ontstond een beeld uitwisseling. Heen en weer laten we zien wat we doen, en Marie schonk me menig werk. En vilt. En inkt. En zo veel! Ik drukte bij PM in Arnhem voor Rob Voerman, Marie bracht me zijn grote tafel. Hij zag de grote pers, werd verliefd, en nog de zelfde week vond en kocht hij de zelfde pers waarvan er slechts twee bestaan. Marie stimuleerde ik om in het zwart te drukken, mij inspireert hij weer met kleur. De tentoonstelling, op initiatief van Casper ter Heerdt en De Nieuwe Gang juich ik toe, Marie’s werk moet zeker gezien worden.

Dank aan;

Gerda Förster , mijn vrouw en vriendin. Zelf in het vak, heel anders in het creëren, steeds mijn echo en hulp in alles wat ik doe, hoe zou ik zonder haar door het leven gaan? Hoeveel leerde ik niet van haar? Ze verruimt liefdevol mijn blik. Ik hoop dat ik haar liefde waard ben en haar stimuleer tot nieuwe eigen kunst.

De Eerste Bergensche Boekhandel, mijn vrienden Karien Hilbers en Thomas Swinkels, zij stimuleren mij steeds opnieuw tot nieuw werk. Ze verzamelen en tornen het, koesteren het, geven het uit.

Peter Kerschgens verzamelt tekeningen. In zijn enorme Kunst-Archiv in Rees DE bevinden zich de meeste van mijn fantasie werken.

Stichting Nobilis, Pieter Jonker en vrijwilligers bestieren het Museum voor Prentkunst in Fochteloo, Friesland. Mijn grafiek en gesneden blokken zijn in de collectie opgenomen. Grafiek die ik voor anderen drukte en vriendenprenten behoren even als de mezzotinten van Gerda en werk van mijn vader ook tot de rijke verzameling. Zonder het museum had ik me met al mijn werk geen raad geweten.

Vrienden die me lief hebben en talloze keren helpen, onmisbaar zijn ze.

Ze zijn de pijlers onder mijn wereld. Funs Erens, Karin Elfrink, Mike Rijken en Simone Weijs. Jeroen en Gerlaine en Sven, mijn bloed, zo fijn!

 

Manuel Kurpershoek

Gegevens

Begin:
11 september 2022 @ 13:00
Einde:
23 oktober 2022 @ 17:00
Site:
www.denieuwegang.nl

Organisator

De Nieuwe Gang
Telefoon
06 43 44 54 56
E-mail
info@denieuwegang.nl

Locatie

Kunstinitiatief De Nieuwe Gang
Kloosterstraat 7
Beuningen,
+ Google Maps
Bekijk de site van Locatie