Vormen suggeren ruimte, zonder deze nauwkeurig te bepalen; kijk je er bovenop, tegenaan of doorheen? Het licht in dit werk is licht dat plaats inneemt en ruimte op de grens van het platte vlak en het driedimensionale. Het is tegelijkertijd stoffelijk en transparant.
De sculpturen van Gerlinde Habkekotté zijn ruimtelijk monumentaal en doorzichtig.Habekotté betreedt de ruimte van de fantasie met haast mystieke opengewerkte sculpturen, waaruit een haast vrolijke dichterlijke taal spreekt. Zij heeft behoefte aan monumentale beelden die veel ruimte innemen en toch niet massief zijn. Soms kiest zij voor de installatie vorm en heeft er veel voorover …
Mijn tekeningen gaan over ‘ruimte’, over ‘open’ en ‘gesloten’ en daarmee over’ begrensingen’. Een tekening is voor mij een soort gedachte, meer te zien als mogelijkheid dan als feit. Ik onderzoek de relatie tussen binnen en buiten, de mate waarin grenzen ‘doordringbaar’ zijn. Het liefst gebruik ik meerdere gezichtspunten tegelijkertijd in een tekening.
Elke tekening vertelt een verhaal, de tekeningen kunnen echter ook als onderdeel van een beeldverhaal gezien worden. In een serie geplaatst is de volgorde variabel, waarbij ik uitga van vormen die de suggestie van een architectonische ruimte in zich hebben, althans op zijn minst getransformeerd kunnen worden tot denkbeeldige ruimtes.
In 2000 exposeerden kunstenaars in de galerie, die woonachtig zijn in het klooster waarin De Nieuwe Gang gevestigd is. Karim Muhjedin maakte toen het afgebeelde beeld in de beeldentuin.
Padden op serviesgoed, een lange rode baan van zand en pigment, tekeningen op de muur en foto’s in de ramen zijn de elementen van de installatie “Toads”.